Στις πεδιάδες της ανατολικής Μακεδονίας, στην ανατολική όχθη του ποταμού Στρυμόνα, πάνω σε λόφους που ακουμπούν, θαρρείς, τη θάλασσα, βρισκόταν στην αρχαιότητα μια πλούσια και ισχυρή πόλη, η Αμφίπολη. Από τον Θουκυδίδη μαθαίνουμε πως το όνομά της σημαίνει την πόλη που ζώνεται από ποτάμι. Στην βορινή πλευρά της απλωνόταν άλλοτε η αποξηραμένη σήμερα λίμνη του Αχινού, η αρχαία Κερκινίτις, και οι εύφορες πεδινές εκτάσεις του κάμπου των Σερρών.
Αλλά δεν ήταν μόνο γι αυτό πλούσια η Αμφίπολη. Ο πλούτος της οφειλόταν κυρίως στα μεταλλεία χρυσού και ασημιού του δασωμένου Παγγαίου, που υψώνεται δίπλα στην πόλη. Προς το νότο, η Αμφίπολη φτάνει σχεδόν ως τον Στρυμονικό κόλπο, όπου χύνεται ο ομώνυμος ποταμός. Έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι στην αρχαιότητα οι εκβολές του ποταμού ήταν λίγο ανατολικότερα, στην περιοχή της αρχαίας Ηιόνας, όπου βρισκόταν και το λιμάνι της Αμφίπολης. Από το λιμάνι αυτό έφυγε ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για να κατακτήσει την Ανατολή. Εδώ, άλλωστε, είχαν ζήσει τρεις σπουδαίοι ναύαρχοι του μεγάλου στρατηλάτη, ο Νέαρχος, ο Ανδροσθένης και ο Λαομέδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.